Binnenkijken bij de interieurcoördinatoren - Deel 1: Julie
Geschreven op 8 april 2020Het is duidelijk dat we nog even binnen zullen moeten blijven. We vroegen daarom onze interieurcoördinatoren of we eens mochten binnen kijken bij hen thuis en wat hun favoriete plekje is. Vandaag als eerste aan de beurt, Julie! Zij is interieurcoördinator voor projecten Abdijbeke en Leanderhof.
“Dit plekje vat zowat samen wie ik ben en waar ik van hou en daarom is het ineens mijn meest favoriete hoekje in ons huis, “ begint Julie. “ Deze stukken komen vanuit verschillende hoeken in de wereld en elk item vertelt een verhaal. Daarom hecht ik aan elk stuk een bijzondere extra waarde.”
Een oude bank die de wereld rond reisde
De antieken bank is een oude schoolbank en die tijdens de kolonisatieperiode als afgedankt stuk verscheept werd van Nederland naar Indonesië om de kinderen daar te onderwijzen.
“Op de bank zie je sporen van kinderen die erin kerfden en op schreven. Die kleine verhaaltjes waar ik het raden naar heb, intrigeren me.
Honderd jaar later werd de bank terug opgekocht en opnieuw naar Nederland verscheept waar ik ze aankocht bij een groothandel in Antiek in Amsterdam. Zo zie je maar hoe een doodgewone schoolbank een gans verhaal met zich mee kan dragen.”
Handgeweven kelim kussens zorgen voor kleur
“De kussens in mijn favoriete plekje zijn gemaakt van kelim tapijten en komen uit Turkije. Een kelim is een plat handgeweven tapijt zonder pool met ingewikkelde of geometrische patronen. Vaak hebben de patronen ook een betekenis al was het niet om de betekenis waarom ik deze kussens aankocht.
De ingetogen maar toch sprekende kleuren die je enkel kan bekomen als je met natuurlijke kleurstoffen werkt, trokken mijn aandacht en het feit dat elk stuk uniek is vind ik een meerwaarde aan het object. Bovendien krijgen ze bezieling door het feit dat ze handgemaakt zijn.”
Hij was uniek tussen alle andere. Daarom nam ik hem mee naar huis.
Berberse mand met deksel: opgeruimd staat netjes
“Deze mand bracht ik mee van een reis door het Atlasgebergte in Marokko. Tussen alle kleurrijke mandjes die opgesteld stonden in het geïmproviseerde kraam van de Berberse verkoper aan de kant van een verharde zandweg, sprong deze zwarte mand er meteen uit. Hij was uniek tussen alle andere. Daarom nam ik hem mee naar huis.”
“Je ziet het niet op de foto maar dit is het hoekje naast onze open haard en in dit mandje zitten de aanmaakblokjes en lucifers. Heel handig dus.“
As good as it gets
“Het kader met de foto van Jack Nicholson brengt een vleugje humor in huis en moet er mij aan herinneren dat alles altijd goed komt. Dit is een beeld uit de film ‘As Good as it Gets’ waarbij de acteur de rol opneemt van een neurotische, betweterige man met smetvrees maar die door omstandigheden toch uit zijn comfortzone moet treden en dit uiteindelijk nog leuk vindt ook.”
Ik bewonder dit type vrouwen en daarom krijgt zij een ereplaatsje in mijn interieur.
La Dolce Vìta
“Achter de foto van Jack Nicholson staat nog een foto van Sophia Loren op haar Vespa in Rome. Sophia Loren is zo een vrouw die er in slaagde (en er nog steeds in slaagt) om in al haar vrouwelijkheid toch haar mannetje te staan. Ik bewonder dit type vrouwen en daarom krijgt zij een ereplaatsje in mijn interieur als ‘daily reminder’ voor mezelf dat je ook als vrouw alles kan zijn en alles kan worden.”
Bronnen:
